Region pojezierza iławsko-ostródzkiego jest bardzo zróżnicowany pod względem przyrodniczym. Kontrastują to ze sobą unikalne scenerie krajobrazów równin morenowych i pagórków, a także ogromnej ilości jezior, puszczańskich lasów oraz terenów rolniczych. Różnorodne formy geomorfologiczne tworzą malownicze krajobrazy naturalne: deltowe, jeziorno - bagienne, równin i wzniesień morenowych, pagórków pojeziernych, sandrów, dolin oraz równin peryglacjalnych. Krajobrazy te cechuje bogata zmienność klimatyczna, hydrologiczna i glebowa, czego efektem jest olbrzymie zróżnicowanie flory i fauny regionu.
Obszary najcenniejsze, o najbogatszej różnorodności przyrodniczo-krajobrazowej, objęto różnymi formami ochrony. Występują to wszystkie, poza parkiem Narodowym, formy ochrony przyrody.
Park Krajobrazowy Pojezierza Iławskiego utworzony został w maju 1993 r., z czego ponad 25 tys. ha stanowi teren Parku oraz ponad 18 tys. ha to otulina stanowią Obszar Chronionego Krajobrazu. Obejmuje on tereny gmin: Stary Dzierzgoń, Susz, miasta i gminy Iława, Zalewo.
Ponad 62% terenu Parku pokryta jest lasami, szczególnie w zachodniej części, a zbiorniki jeziorne (jeziora i przyległe obszary bagienne) stanowią ponad 27% powierzchni Parku. Ze względu na bogactwo ornitofauny (ptactwa) , w tym występowanie na terenie Parku gatunków zagrożonych w skali światowej, Park został zakwalifikowany jako ostoja ptaków o randze europejskiej i jest Obszarem Specjalnej Ochrony Ptaków Natura 2000.
W celu objęcia ochroną wszystkich obszarów pojezierza iławsko-ostródzkiego utworzono Zespół Parków Krajobrazowych Pojezierza Iławskiego i Wzgórz Dylewskich.
Park Krajobrazowy to obszar żywy i dostępny, zadaniem parków jest powstrzymanie procesów degradacji środowiska i zachowanie równowagi ekologicznej, zapewnienie właściwych warunków do rekreacji przez zachowanie obszarów o korzystnych warunkach klimatycznych i estetycznych. Park Krajobrazowy to także obszar odpowiednio przystosowany do wybranych form turystyki( piesza, konna, rowerowa, wodna) gdzie zostaje zachowane użytkowanie rolnicze, leśne, rybackie ale w takim zakresie aby nie naruszyć równowagi ekologicznej. Park krajobrazowy ma również na celu zaktywizowanie gmin leżących w jego granicach w zakresie ochrony środowiska, rozwoju turystyki kwalifikowanej oraz rozsądnego udostępniania obszarów chronionych.

Postaramy się Wam przybliżyć faunę i florę tego regionu, zachęcić do odwiedzenia i odkrywania uroków tego niezwykłego ekosystemu. Pod względem florystycznym obszar ten charakteryzuje się olbrzymią różnorodnością, znajdziemy tu m.in. kilkadziesiąt gatunków kwiatów podlegających ochronie, niezwykle cenne zespoły roślin uzależnionych od wysokiego poziomu wód gruntowych takie jak łęgi, grądy, bory bagienne czy olsy. Kres naturalnego zasięgu występowania osiąga tu buczyna pomorska a tylko tutaj zobaczymy olszę szarą czy wierzbę rokitę.
Takiej różnorodności siedlisk o słabo przekształconej szacie roślinnej zawdzięczamy prawdziwe bogactwo fauny. Tereny pojezierza zamieszkuje kilkaset gatunków chronionych  a dociekliwy i dobrze wyposażony turysta zaobserwuje tu ptaki, które dotychczas oglądał tylko a atlasach ornitologicznych.
Wskazując i opisując rezerwaty ale również inne urokliwe miejsca nie objęte szczególną ochroną chcielibyśmy abyście przebywając w tym pięknym i gościnnym regionie pamiętali o poszanowaniu wspólnego dobra jakim obdarzyła nas Natura. Ustanowione ograniczenia nie mają na celu niedostępności dla turystów lecz jedynie ochronę przed degradacją tego obszaru dla nas i następnych pokoleń.

Uszanujmy te ograniczenia i wypoczywajmy w zgodzie z Naturą.